Wielki Post to w religii chrześcijańskiej wyjątkowy okres, który ma na celu przygotowanie katolików do jak najlepszego przeżycia najważniejszych świąt, którymi są święta Zmartwychwstania Pańskiego. To także czas zadumy, refleksji oraz pokuty. Czterdziestodniowy okres Postu rozpoczyna się Środą Popielcową, której najważniejszym obrzędem jest posypanie głowy popiołem.

Początek Wielkiego Postu to dość dobra okazja na przygotowanie katechezy dla dzieci, która będzie przybliżać im istotę tego wyjątkowego okresu w chrześcijaństwie. By jednak dzieci mogły możliwie jak najlepiej zrozumieć przesłanie Wielkiego Postu, warto postarać się o to, by mogły jak najaktywniej uczestniczyć w takiej lekcji.

Katecheza dla dzieci na początek Wielkiego Postu może być związana z różnymi tematami, ale na pewno w czasie jej trwania warto poruszyć tematykę Środy Popielcowej. Na lekcję religii ksiądz lub katecheta może przynieść popiół i wytłumaczyć dzieciom jego symbolikę. Obrzęd posypywania głowy popiołem na bardzo istotne znaczenie, gdyż przypomina nam przede wszystkim o kruchości ludzkiego życia, a także o tym, że całą swą ufność powinniśmy pokładać w Panu. W czasie katechezy można dzieciom wytłumaczyć także sens słów, które są wypowiadane przez kapłanów w trakcie posypywania głów popiołem: „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz” oraz „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Katecheza dla dzieci na Środę Popielcową powinna być zrozumiała i prosta, dlatego najlepiej sięgnąć po proste przedmioty i pomoce naukowe. Starszym dzieciom (po czternastym roku życia) można ponadto wytłumaczyć zasady postu w Popielec, opisując różnicę między postem ilościowym a jakościowym. W tym dniu należy zachować przede wszystkim wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.

Katecheza dla dzieci na początek Wielkiego Postu może być także okazją do bliższego przedstawienia różnego rodzaju tradycji związanych z Środą Popielcową. Chociaż obecnie najbardziej znanym zwyczajem jest kościelny obrzęd posypania głowy popiołem, to niegdyś takich tradycji było znacznie więcej. Dawniej w domach na wsiach szorowano starannie wszystkie naczynia, aby nie było na nich śladu mięsnych potraw czy tłuszczu, natomiast w karczmach wieszano szkielet śledzia – miał on przypominać o abstynencji od pokarmów mięsnych. O takich zwyczajach także można opowiedzieć dzieciom w trakcie katechezy.